نشانه مرغ و جوجه در گنج یابی
نشانه مرغ و جوجه در گنج یابی
مرغ و ۶ جوجه در جهت نگاه مرغ، ۲۱ قدم می رود، و در اینجا، روی تخته سنگی علامت بت را مشاهده می کند،
در زیر تخته سنگ، پس از حفاری به اندازه ۱ متر، در صندوقی که شبیه به تابوت سنگی بچه بوده، امانتی وجود داشته است.
نشانه مرغ و جوجه هاییش جزوه نشانه های نادر است .
این نشانه به چهار نوع تقیسم میشود. اینها :
۱-یک مرغ و ۳ جوجه .
۲- یک مرغ و ۵ جوجه.
۳- یک مرغ و ۷ جوجه (معمولا روی مرغ یک جوجه قرار دارد و به انتهایی ترین جوجه می نگرد ).
۴- یک مرغ و ۹ جوجه ( در پشت مرغ یک جوجه وجود دارد ).
نشانه مرغ و جوجه
اول جوجه ایی را که پشت مرغ هست آن را بشکنید ، درون آن یک پول طلای بزرگ و خیلی با ارزشی وجود دارد .
به سمته جوجه ای که به عقب نگاه میکند بروید ، در آن راستا که حرکت کنید به غار در بسته خواهید رسید ،
هر آنچه بخواهیم در همان غار باید پیدا کنیم . ( طبق یک سری گمانه ها در گلو مرغ مادر یک تکیه طلا است )
ولی ارزش ندارد نشانه خراب کنید و نشانه رو نشکنید. نشانه مرغ تنها و یا مرغ به همراه جوجه هایش
یک از نشانه های مهم در گنج یابی است . نشانه مرغ تنها و یا با جوجه هایش به طور حتمی نشانه گنج است .
معناهایش از نظر اقوام، به همراه تغییرات، معمولا جستجوگران گنج را به راحتی به سراغ گنج می برد.
این رو باید در نظر داشت که فقط قبلا توسط جستجوگر دیگری کشف نشده باشد .
مفهوم نشانه مرغ و جوجه هایی که در کنارش می باشند را به ترتیب بیان خواهیم کرد ،
قبل از هر چیزی بهتر است بدانیم ، این نکته بسیار مهم است عموما دفینه گروه های با تعداد فرد در دیواره ها ،
گروه های با تعداد جفت در زمین و در سنگ تخت می باشند .
مثلا اگر یک مرغ به همراه ۵ جوجه وجود داشته باشد گروهی زوج بوده و دفینه اش در سنگ تخت می باشد.
و یا اگر مرغی به همراه ۶ جوجه وجود داشته باشد،
با هم می شوند ۷ تا و گروهی ۷ نفره و فرد بوده و گنجش روی دیواره صخره می باشد.
ولی یک مورد خاص هم دارد حالت ۱ مرغ به همراه۷ جوجه، همانطور که بیشتر مواقع در صخره های دیواره وجود دارد،
در سنگ های ثابت افقی خوابیده در زمین نیز یافت می شود. در این حالت باید دفینه را در مکانی جدا
و در حالت دیگر جستجو کرد.
اگر روی زمین شکل سر مرغ بوده و هیچ نشانه دیگری نباشد این به طور قطع نشانگر این است که انبار زیر زمینی وجود دارد .
و عموما اگر نقش روی زمین باشد، زیر آن خواهد بود . اگر سر مرغ روی دیوار باشد، تعداد کاکلها شمرده می شود.
هر کاکل، ۷۲ یا ۱۲۰ سانتی متر بوده و در جهت مخالف نوکش شمرده می شود.
برای مثال یک مرغ سه کاکله، باید در ۷۲ ضرب شده، احتمالا در این مسیر، گودال، پشته و یا سنگ
خشت و درپوش جستجو می شود. این مسافت ۲.۱۶ متر می باشد.
اگر در اینجا حفره پیدا نشود، این بار ۱۲۰ ضرب ۳ می شود ۳.۶ متر، و باید در این مسافت دنبال نشانه ایی بود.
معمولا در این مورد ها از فلزیاب ها یا ردیاب ها می توان کمک گرفت .
همچنین میشه روی آن رفت و بالا پایین پرید اگر صدا و لرزه متوجه خواهید شد حفره کجاست .
اگر علامت مرغ به طور کامل روی دیواره صخره رسم شده باشد
سنگی که مرغ روی آن کشیده شده از دور همانند یک مرغ بزرگ می باشد . به این دلیل باید به خوبی بررسی انجام شود .
مرغ نباید جای دیگری جستجو شود. خود سنگ مرغ می باشد. در این صورت، نوک سنگ مرغی باید تثبیت شده ،
و در جهت نوک باید به دنبال سنگی بود که ممکن است زیر آن دفینه باشد. این سنگ ها می توانند بزرگ و یا کوچک باشند.
مرغ تنها به شکل برجسته
گاها ممکن است مثل گاو زنگوله دار، پر از مژده باشد. گاهاً نیز از داخل مرغ ممکن است نسخه پیدا شود.
نماد جوجه هایی با تعداد مختلف در کنار مرغ حتما نشانه قبر های خانوادگی می باشد.
به تعداد جوجه ها باید به دنبال مزار بود. در اطراف مرغ و یا سنگ به شکل مرغ،
به تعداد نشانه جوجه ها سنگ کوچک و بزرگ وجود دارد ، و این سنگ ها در اطراف نشانه هستند .
گنج در زیره این تخته سنگ ها تقسیم شده است .
اینگونه گنج ها معمولا خیلی پایین نبوده و دقیقا زیر تخته سنگ ها هست .
در محل یافته شدن مرغ، گاهاً ممکن است ۷ جوجه بصورت ردیفی دیده نشوند
ولی اینها با توجه به نور و یا تابش آفتاب در ساعت مشخصی ساخته شده اند.
این گونه پنهان کاری ها در ایران به وفور مشاهده می شود. برای تثبیت این جوجه ها باید ۱ ساعت قبل و بعد
از زمانی که خورشید به طور مستقیم به تخته سنگ مرغ می تابد، به آن تخته سنگ دقت کرد.
و یا اگر امکان داشته باشد، تخته سنگ با آب خیس شود.
در نتیجه این عمل، ممکن است ،جوجه و یا اشکال دیگری به میان بیاید.
در این صورت، اندازه های این نشانه ها بسیار مهم می باشد. و جستجو بر این اساس باید انجام شود.
اگر پشت سر مرغ، جوجه ها به ترتیب وجود داشته باشند اینجا ممکن است مزار بسته ای باشد.
اینگونه مزارهای بسته می توانند ،ورودی یک دهلیز و یا تونل باشند.
در طول دهلیز، به تعداد جوجه ها مزار ، و یا امانتی های پراکنده می تواند باشد.
اگر یک جوجه در زیر بال سمت چپ مرغ باشد در همان طرف سنگ نگاره و زیر همان سنگ قبری وجود خواهد داشت.
این گونه قبرها خالی نیستند.
اگر یک جوجه در زیر بال سمت راست مرغ باشد
طرف سنگ نگاره بررسی نمی شود. در طرف دیگرش (پشتش) در کنار و یا زیر سنگ ، مزاری وجود خواهد داشت.
سربار ندارد. فقط باید به مزار نگاه شود.
جوجه هست و مرغ نیست
دنبال مرغ نباید بود. چون خود سنگ مرغ می باشد. زیر سنگ های پراکنده شده که ثابت به نظر می رسند
ولی ثابت نیستند ، و توسط یکی دو نفر بلند میشود، دفینه وجود دارد. باید به اینها دقت کرد .
انسانی که به مرغی غذا می دهد انسان در اصل به شکل سنگی در نزدیکی، که بالای آن تیز بوده و پایینش پهن تر است؛
می باشد. با یک نگاه دقیق میتوان دید که،این تخته سنگ در حال غذا ریختن برای مرغ می باشد.
در اینجا یک بررسی دقیق نیاز است. به تعداد جوجه هایی که انسان غذا می دهد،
در اطراف نشانه سنگ های کوچک خوابیده روی زمین وجود دارد. اینها به جوجه شباهت داده می شوند.
پول در زیر این سنگ ها می باشد.
نماد مرغ و جوجه دار داخل غار معنای دیگری می دهد
ورودی اینگونه غارها در خارج می باشد. همانگونه که در ورودی قفس های امروزی را مشاهده می کنید،
قفس در پایین درب ورودی بزرگ که برای ورود انسان ساخته شده می باشد ،
و یا در کنار آن درپوش کوچکی می باشد. اگر در غار نیز مرغ و جوجه وجود داشته باشد،
این منطق از ذهن بیرون نخواهد رفت.این امانت داخل غار می باشد.
چون لانه ی مرغ درون قفس در گوشه می باشد. پول اینجا نیز همین طور می باشد.
ولی ممکن است عمقش بیشتر باشد. (حدود ۲ متر )
اگر داخل غار در کنار مرغ یک و یا چند جوجه وجود داشته باشد و اگر یکی از اینها سرش را به عقب برگردانده باشد،
این صد در صد ورودی غار دوم را نشان می دهد. در این صورت جهت نگاه مرغ بررسی نمی شود.
برای پیدا کردن ورودی غار دوم میتوان یک حکاکی کانال آب را پیدا کرد. دیواره های غار باید با دقت بررسی شود.
و کوچکترین جزئیات نیز نباید از چشم دور بماند. این نوع ورودی ها به دو شکل هستند اولی با استفاده از ساروج است .
چگونه دیواره ساروجی را تشخیص دهیم
برای تشخیص دیوارهای ساروجی از دیوارهای سنگی می توان از چکش استفاده کرد. چکش نباید آهنی باشد
چکش چوبی یا پلاستیکی (پتک کوچک) باید استفاده شود. چون اگر بر روی دیوار سنگی و ساروجی ضربه زده شود
صدایی که در می آورند کاملا متفاوت خواهد بود. بهترین حالت استفاده از یک چکش چوبی ویا پلاستیکی می باشد.
دومی نیز سنگ هایی به بزرگی مشت می باشند، که با مخلوطی شبیه به ملات پوشیده شده،
و روی آن نیز با ساروج پوشانده شده است. و به شکل و رنگ دیواره های غار در آمده است.
اینجا هم با توجه به نشانه ها حرکت کردخ ، و باید ورودی ساروجی را پیدا کرد.
این هم عموما مثل کانال آب بوده و به عرض ۱ الی ۲ انگشت، نقطه شروع و یا پایان از نوار حک شده می باشد.
این، برای کاوش درون غار می باشد.
برای پیدا کردن بهترین ورودی
برای پیدا کردن ورودی بیرونی نیز باید به همان روش استفاده کرد. غاری که اگر داخلش آب ریخته شود، گویا جاری خواهد شد،
یک آبراهه بیرونی درب خارجی را به ما خواهد داد. این حکاکی ها گاها ممکن است چنگال مانند باشند.
بهترین راه این است که، اگر این چنین آبراهه ایی پیدا شود، از بالاترین نقطه اش به آرامی و به میزان مناسب آب ریخته
آب را تعقیب کرده ، و راه پیدا می شود. تعقیب چشمی ممکن است گمراه کننده باشد،
چون راه آب، به صورت ارادی، در دامنه های پایین تر، شاخه دار شده، و ظاهر گول زننده ای پیدا کرده است.
ولی آب راه واقعی را پیدا کرده و ورودی را به ما نشان خواهد داد.
به سر جوجه دقت می شود که آیا برگشته یا نه، اگر نباشد، در جهت مقابل و کمتر از ۵۰ متر، باید به دنبال سنگی بود
که به شکل سر مرغ یا مرغ کامل می باشد. اگر سرش به عقب و یا کنار چرخیده باشد
در همان جهت به همان شکل گفته شده بررسی انجام میشود.
درمورد این نشانه اطلاعات زیر را نیز مد نظر داشته باشید
در جوجه روی پشت مرغ مژده می تواند باشد. در جوجه پشت مرغ می تواند نسخه باشد. اگر اطراف نشانه مرغ
و جوجه روی پشتش،خیس شود، ممکن است نشانه های اضافی به میان آید. که در هنگام خشکی دیده نمی شدند.
اگر مرغی که ۷ جوجه دارد، کاکل داشته باشد، در ۲ الی ۲.۵ متری اش می تواند مژده ایی داشته باشد.
پول مرغ ۷ جوجه، ۷ عدد می باشد.
و یا در اطراف، زیر تخته سنگی با مقیاس بزرگ روی زمین؛ که ۳ الی ۵ نفری می توان آن را بلند کرد پخش شده است.
این منطق با توجه به اقوام مختلف متغیر می باشد.
نشانه مرغ و جوجه ها در کنار زمین های کشاورزی صاف و در روی صخره می باشد. نوک بالایی مرغ دراز و پایینی کوتاه باشد،
امانت در جهت نگاه مرغ،(کمتر از ۵۰ متر)می باشد. و اگر نوک پایینی بلند و بالایی کوتاه باشد،
در جهت مخالف نگاهش و در کمتر از ۵۰ متری می باشد.
مرغی که سرش بریده شده است باید در ۱۵ متری اطراف نشانه و در آن منطقه کاوش انجام داد.